Nooit opgevoerd toneel

Doorheen de jaren schreef Hans Mortelmans tijdens de repetities van tibaldus een reeks notities over de gedachtestroom van een theatertoeschouwer: kijkersmonologen, poëtische vertellingen die een eigenzinnige blik op theater en de acteur onthullen. Etcetera publiceerde enkele van deze teksten, ze werden al gepresenteerd als installatie en zijn ook te koop als boek. 

Drie oudere acteurs staan op de scène.

Ze staan er nog maar net, maar ze spelen,

ze spelen!

dat ze daar al uren staan.

Ze doen dit zo goed dat ik van mijn stoel val.

Even wil ik me verontschuldigen

en was dit geen toneel,

dan had ik mij ook verontschuldigd.

Ik weet het niet,

het was een vreemd gevoel,

alsof ik en alle andere toeschouwers in de zaal

te laat waren gekomen.

Ze spelen! 

Ik wordt opnieuw wat kalmer,

want ik weet dat ik op tijd ben.

Acht uur stond op het kaartje

en het is precies acht uur.